מזזזזל טובבבבב - מזזזזל טובבבב.....
ב"ה, מהאלט שוין נאך די ברית, די זיידעס נעמען שוין אָפ די מאַזעלטוב'ס.
די שוואָגערס וואָס יאגן זיך האבן שוין לאנג אָפגעדרייט, פון זיך די טלית ותפילין, מען יאגט ארויס אינדרויסן, מען גייט זיך וואשן צום סעודעניאָ, רוקס ענק רוקטס ענק, ער גייט זיך וואשן.
ס'שאלה? א סעודת מצוה! וויליך עס דען פארפאסן? נעעעע קיינמאל!
מען איז שוין אינדרויסן, און וואס טרעפט מען פאר די אויגן??..... וואסהייסט ? א סעודה!!
נאאאאאאא ס'זאל זיך ענק דאַכטן!
אפאר ליידיגע טישן.. נישטא גארנישט! קיין בילקעלעך, קיין זויער פיקל, קיין סאָדע, גאַרניקס אפשר אביסעלע ביר וועט מען נאך קענען טרעפן, אדער אביסעלע סעלצער, וואס דאס
איז א אָרעֶם ארטיקל ביי די קליינוואג.
יעצט לאמיר מאכן א חשבון וואס איז געווען דא?
פארוואס איז גארנישט דא אויף די טישן? האט מען דען נישט צוגעגרייט?
קומט אָן איין שוואגער און פרעגט דעם אנדערן, האַאַאללַלא שלומִי,
וואס העט דא זיין? דער שמש טויג ניש, הא?... קוק אָן...
יוסי, העי קוק אהער אפאר ליידיגע טישן... ממש א רחמנות...
נעבעך איך שוין זונדל, אייביג האט ער די מזל מיט זיין שמש....
קום און מיין שול, זאגט שלומי, האאאא, דארט איז דא צו האקן ביי א ברית. "יוזשעֶלי"..... און דא שלעפט ער ארויס זיין סעלפאן און וואָקט אַוועֶק פאר כעס...
און דא רופט זיך אן די שוואגער, וואס האט געווענליך נישט אזוי שנעל קיין מיינונג, ער האלט נאך אינמיטן אויסטוען זיין גאַרטל, ארויפדרייענדיג אויף זיינע צוהאַקטע ווינטערדיגע הענט.
נאר דאָ האט ער פונקט באמערקט, און מיטגעהאלטן וואס די מעשה איז געווען.
ווארשיינליך ווי עס זעהט אויס, הייבט ער אן צו פארציילן.
זענען געווען דא אפָּאר קינדער, און זיי האבן אריינגערוקט ס'גאנצע טעצל זויער פיקל, (נאך אינמיטן דערציילן, האקט שוין ווידער שלומי אריין, אההההא די קליינוואג, האבן אפגערוימט די טישן... אהההה)
און ער וויל פארציילן די איבריגע העלפט מעשה... אז נאך אינמיטן "אשרי ובא לציון"... (ווען ער איז ארויסגעקומען פון בעסמעדרעש, צו גיין הכנות...) האט ער געזעהן, אז זיי האבן שוין געהאלטן, ביים פארענדיגן איינפאַקן פאר די "מלמדים" ס'גאנצע געפעק, מען פאקט איין בילקעלעך פיש, און עֶגג סעלעד, מיט די טונַא פון די פלעטער'ס,
די קינדער חנפ'נען די מלמדים מיט א געביסענע בילקע, און אביסעלע סעלעד'ס. און פאר א נויט, שמירט ער אריין א סאָדע און זיין בעג, ער וועט כאטש האבן וואס צו טרינקען היינט ביי ריסעסס..........
פאר היינט איז ער די מיוחס.... ביי זיין רבי'ן דאס לויפט ארום אין די קליינע קעפעלע, בשעתן איינפאקן די גאנצע סעודה.
און ווער רעדט נאך ווען עס די מלמדים ווייסן אז "מחר יהי' הברית" און זיי ווייסן אז דער יונגעל טאטע, שוואגער, ברודער, א.ד.ג. וועלן צו שטעלן, א קנאַקעדיגער סעודת מצוה, און עס וועט זיך גיסן פּלעֶטעֶר'ס, און אָוועֶר נייט קוגל, נו אַוודאי באַשטעלט די רבי, פונדאָס קליינעם זעֶהל, א אָרדער "כמה שכתוב און די באלייכטונגען" ווי עס דארף צו זיין.
עס איז שוין א טאָג פאר די ברית, און דער מלמד גרייט זיך צו, און מעלדט פארן קליינעם זעהל, שעפעלע טייער'ס, ברענג שיין מארגן, אביסל געקעכט'ס פונעם ברית... (מוזט אבער נישט זאגן פאר דיינע פעטערס וואס וועלן חוזק מאכן, אז די רבי האט דיך עס געהייסן נעמען, און ברענגן..)
פארשטייט זיך וועגן דעם, מאכט דאס דער יונגעל ווי א געלערנטעער שפיאָן, ער איז שוין ביי די טעצער און פלעטרעט'ס שוין אנהייב דאווענען, און סוף דאווענען, איז נאר פארבליבן איינצופאקן די בילקע זעלבסט. (ממש א דזשינעס און איינפאקן די סעִודעֶניאָ) א געשיקטער צדיק'ל... ער קען זיך שוין ממש פארשטעלן פורים ווי א נעווי סיל, פון די יו. עס. פארסעססס...
אלעס קוקט אויס ווי עס ארבעט זיך אויס געוואלדיג, היינט איז זיין מזל'דיגער טאג, און קומט אן און חדר, דעם רבינ'ס קאפ איז שין נישטא געהעריג ביים לערנען, ער קוקט שוין אויפן זייגער יעדעס רגע,
נווווו........ ווי איז שוין די פרעֶס... כמיין די עסן פון די סעודת מצוה...
רבותי מלמדים! עטס ווילטס עפעס עסן?? נישט סתם ישיבה עסן?? נאו פראבלעם עטס קענטס רואיג גיין איינהאלדן און געשעפט אלע סארט עסן, און פלעטער'ס, קיינער וועט אייך נישט אנקוקן פאָני.
פארקערט מען וועט אייך ארויפקוקן...
דאס מין זאך אז קינדער ברויכן איינפאקן פאר די מלמדים, ווי אזי דאס געהערט געווארן?? מע פּאַקט און פּאַקט! משוגע מאטארע - כי לעולם חסדו!
ענק געבן דאס חינוך פאר די קינדער, און דאַדורך דעם, ווערן זיי טרענירטע "ברית'ן-עסן-כאַפּער'ס" זיי רוימען אָפ אלע טישן, פון בילקעס, פִּיקל סאָדעס.. און אזוי ווייטער.
קינדער טייערע געענדיגט מיט איינגעפאקעכט'ס! !
עטס קענטס ענק רואיג ארום דרייען מיטן ווייסן העמדעל, און אויסטרינקען די כוס, נאך די ברית.
און עטס קענטס אפילו העלפן צוזאם דרייען די תפילין פאר אייער טאטע, (שטייציך נאר אויב די טאטע לאזט.)
אבער געענדיגט מיט די "עסן-געכאַפּעֶכט'ס"
גייטס און חדר מיט אביסעלע ריסעססס און דעֶטס אָלל!!!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment