דו שיכור: מאַך אָפ, אדער 'קאָלן' אדער 'טעקסטן'...

העעעעעי, וועגן דעם צאל איך א ביל?
פארדעם הייסט מען מיר מאכן דראַפט קאלס? (חלילה) אויף וואס ארויף?

ס'ארא חוצפה, עס גרידזשעוועט ברזזזזז...... ברזזזז....... דער טעלעפאן וואַקעלט זיך אויפן טיש שוין ווייטער.
וואס איז? ער איז שוין ווייטער שלאפלאז? ער שיקט טעקסט'לעך? גוטע וויצן?

ווייסט איינער די חילוק פון "טעלעפאן" אין פון "טעקסט מעסעדזש"? זאלט איר נאר פרובירן צו קאלן איינעם היינטיגע צייטן אינמיטן טאג צי אין אפיס צו אויפן סעלפאן, נישט קיין חילוק, אייביג! אייביג! וועט דער מאשין איבערנעמען די קאל מיט א קראפט, איר האט איין אפציע צו אריינרזאגן דאס מעסעדש נאכן פייף, אויב ווילט איר שטייצעך. טאמער נישט פאַגעס!
פארוואס וויל דער יעניגער נישט אויפהייבן? האט ער א פראבלעם מיטן טעלעפאן אז ער האט צופיל קאלס? נאאא. נישט קיין קלער דערביי, נאר וואָזשע דען? עס איז שוין אזוי איינגעשטעלט געווארן די סיסטעם אז דער עולם האט אנגעהויבן סעיווען די ווערטער וואס מען פארמאגט, אזוי ווי עס שטייט אין די ספרים הק', 'בשעת שהאדם נברא מקבל סכום המילים שיכול ידבר בחייו, ואם....' ס'הייסט אז יעדער מענטש ווערט באשאפן מיט א סכום ווערטער כדי הוצרכתו, אין אויב נוצט ער דאס אויס, איז...... טאָף לאָק!
אבער עס מוז זיין אז עס איז פארהאן נאך א סיבה דערביי, פארוואס מענטשען ווילן נישט אויפהייבן דער טעלעפאן. ווייל כ'גלייב אז נישט יעדער ווייסט פונעם מקובלדיגן מסורה אז עס ווערט אויסגענוצט די ווערטער, אין מען קען ח"ו ווערן ווערטערלאז. אין דאסיז'עס!

וואס איך האלט איז די סיבה אזוי: וויאזוי פלעגט צוגיין א פאון קאל ביז א שטיק צייט צוריק הארט פאר 'ווֵיי טו קעֶי'? וועלן מיר דא אנברענגן איין פאון קאל לדוגמא בעלמא זעלבסט.

'פנחס באַמגעֶד' פילט אין זיין טאש אז עס דריזעלט דארט זיין פעלעפאן, עס ווארפט זיך געפערליך, וואס איז? פשוט. ער האט איינגענומען א פאון קאל, ס'געשעהן? ווער רופט יעצט. איך האלט נאך אינמיטן שלונגען מיין געשמאקן אייער שפייז ביי פרישטיג. אההה מיילעך קאלט, הו וואס וויל מיילעך אזוי פרי? כ'האף אז.....

פנחס: העעעלללא מיייייילעך, גוט מארגן וואסי נייעס?
מיילעך: אהה גוט-מארגן גוט-יאר פנחס, 'נאָטינג ספעשל' זאג דו עפעס נייעס.
פנחס: 'נאָטינג ספעשל', סעים העיר, סאו פאַר.
מיילעך: אהא, וואס נאך איז נייעס?
פנחס: וואס נאך.. (פנחס טראכט, וואס פרעגסטו יעצט נאכאמאל, איך האב דיר יעצט געזאגט אז נאטינג מאטש) עעעםםם 'נאטינג מאטש..' אלעס איז פיין ב"ה.
מיילעך: העריך, אקעי טאָלק טו יו, ביי... העוו עי נייס דעי.

ווייסט איינער פשט פון די פאון קאל? נאופס. קיינער ווייסט נישט,מיסטעריע! למעשה ביידע פונזע טראכטן נישט נאכן פאון קאל וואס עס איז געווען פשט דא, נאר מ'גייט ווייטער צוריק צום פארטועכטס. זה פונה לסעלפאן וזה פונה לטעקסט..

בזזזזז... בזזזזז...
פנחס זיסער, עס איז דיין רייע נאכאמאל, וואס איז? עס דריזעלוועט ווייטער דעל טעלעפאן, אַאאךךך שוין ווייטער? נאכנישט דורך קיין צוויי גאנצע רעפטלעך פון די זאך מינוט. אין... ווער רופט? אהה שוין ווייטער 'מיילעך', העי וואס איז היינט טראכט צו זיך 'פנחס', היינט איז ער אין די גוסטע פון הערן מיין שטימע קאנסעטלי? נאו פרא!

בזזזז... בזזזז... עס דריזעלט פנחס, שטימט? אזוי טראכטענדיג, האט מען פארשפעטיגט די קאלל.. פנחס כאפט זיך אן ביי זיין ברעקעלדיגער אויסגעקעמטער באָרד אין ער רופט שנעל צוריק מיילעך'ן, מיילעך זאל ח"ו נישט מיינען אז ער הייבט חלילה נישט אויף אויף אים די טעלעפאן, אההה געווען פשוט פארנומען.

ער רופט שנעל צוריק, בזזזזז.... בזזזז.... דער טעלעפאן קלינגט ביי מיילעך..

מיילעך: העעעעי העללא פנחס.
פנחס: יא, וואס זאגסטו וואאא... (מיילעך האקט אריין "האסט נישט געקענט אויפהייבן, הא? וואס איז?" עעעעס ווערט א שווערער די טענער..) עםםם
מיילעך: נו וואס קען איך דיר העלפן. מאכעס שנעל כ'בין אויף די אנדערע ליין, (פארדרייט ער שנעל די שמועס, כאילו ער האט 'נישט' אריינגעגעבן אזוי אומשולדיג פאר פנחס, וואס איז זיך אים גארנישט געקומען).
פנחס: אםםם, איך ווייס נישט, איך קאלל דיך פשוט צוריק וועגן די האסט מיר פריער גערופן.
מיילעך: אההה גערעכט, וואס האב איך נאר געוואלט? עעעםם יא, זאג נאר רבי, די האסט ליפא'ס נומבער?
פנחס: עעעםם לאמיך טשעקן מיין קאנטעקטס, סעקאנד... נאופס! איי דאונט העוו איט.
מיילעך: אקעי, בסדר. נישט קיין פראבלעם איך וועל עס שוין אויסגעפונען, 'אין די מיען טיים העוו עי נייס דעי'.
פנחס: יו טו, ביי!

*

יצעט קען איינער מאכן א טאָטעל פון די צוויי פאון קאולס, אויסער דעם וואס מען האט פארברענגט צען-פופוצן מינוט פון טייערע צייט, איז מען ארויסגעקראכן מיט גארנישט, נישטא קיין זכר פין א נומבער פון 'ליפא' דערווייל, אז 'מיילעך' וויל שטארק קען ער גיין פארברענגן נאך א האלבן טאג אין אויסגעפונען די נומבער.

יעצט לאמיר זעהן וויאזוי מען האט די זאך פארבעסערט. איז היינט נאך 'וויי טו קעי', די וועלט אזוי מין פארגעשריטן אז מען קען זיך ערלויבן אין שיקן אזא מין פאָסט, נישט ממש פאָסט, עס איז נאר מלובש אינעם אלטמאדישען נאמען פאָסט, עס האט אביסל מער א פארגעשריטענער נאמען, אינטערנעט? נאאאאא.... "טעקסט מעסעדזש" וואס פאלט דיר בכלל ביי 'אינטערנעט'. עס איז אריינגעבויעט אינעם סעליולער טעלעפאן, אין יעדער קען דאס נוצן. וויאזוי איר ווילט, איר קענט שרייבן יודיש אין ענגלישע ווערטער אפילו.

פששש... היינטיגע צייטן. ווער ווייסט וואס וועט אלס זיין אין צען יאר ארום, נעע שוין... דאס וועל איך לאזן פאר די פופציג יעריגע צייט שטופער, אההה יונגע קינדער וואס ווייסט עטס?
יעצט וואס געשעהט אויב וויל איינער געוואויר ווערן א נומבער פון איינעם, אינעם פארגעשריטענעם וועלט, לאמיר אפירנעמען אט די זעלבן משל פון 'פנחס' אין 'מיילעך'.
גייט מיילעך אין ער שיקט ארויס א "טעקסט מעסעדזש" פאר פנחס אריין. אין נאך א קארגע אויסלויפענדע מינוט, איז דער טעקסט שוין ביי פנחס אינעם מאשינקע. יא אזוי ווי איר הערט, עס נעמט אונטער צוויי מינוט! פנחס שלעפט ארויס די סעליולער פונעם טאש ארויס, אין ער באקוקט די מעסעדזש. די מעסעדזש ליינט זיך בערך אזוי: MEILECH: Do you have Lipa’s Cell #? נישט קיין העללא, נישטא קיין נייעס פרעגעכטס, נישטאָ גארניקס, צום פוינט! האסט די נומבער צוניש?

אההה הייסט מיילעך ברויך ליפא'ס נומבער, עעעםםםם ער טשעקט אזוי ווי פריער, אין ליידער האט ער דאס נישט, ענטפערט ער צוריק פאר מיילעך א "טעקסט מעסעדש" PINCHES: NO, Sorry. אין טשאַבעס! דא האט זיך געענדיגט די מעשה מיטן טעלעפאן נומבער, נישטא מער גארנישט יעדער קען צוריק אהיימגיין!
פיין אין וואויל, זייער א גוטער אויסוועג וויאזוי צו פטור ווערן פונעם לאנג יעריגן פראבלעם אז ווען מען וויל וויסן עפעס אין מען קאלט יענעם, אין מ'פארגעסט צו פרעגן.. מען קאלט צוריק, אזוי שפילט זיך איבער די מעשה כמה פעמים, אין גארניקס! האט מען דאס פארטוישט מיטן נייעם מיטל, ממש געוואלדיג! מען ציט א שמועס 'טשיק-טשאַק'.

*

אאאאבעעעעערר יעצט איז א נייער פראבלעם! דער מעסעדזש פראַסקער, הערט נישט אויף צו שיקן זיינע איבעלדיגע וויצן, מיטן זעלבן תמימות, פאאאאאך עס עקעלט שוין די נערווען קריכענדע זאך, פאר עפעס א קריפל איז פייגעבאלן א וויץ וואס מען ווערט 'דיזי' פון ליינען דער צ'איבעלטן וויץ, אזוי שטארק איבעלט עס. אין ער שיקט דאס מיט א תמימות, פיין אקעי!

שיק! שיק די שיכור! אבער לאמיך פרעגן עפעס.

מחחחחחחחחיה!! האסט באקומען א מעסעדזש. די שטאט איז אויף!! וווייאא ווי!! באָמבעל בי!! מעכטיג!! עס האט זיך אויסגעצאלט דיינע שלעק וואס די האסט באקומען אין חדר, אמת?
'שפיי אין שיס' אין ראָגעל דיך פאר געלכעטער פאר א האלבע שעה ביי דיין טעלעפאן, פאר די מעסעדזש, וואטש דערשטיק דיך נישט די תמימות'דיגער גולם, קוים וואס די האסט געכאפט די דזשאוק.. נאַר מיט א פַּתַח!
אין עס איז דיר אפילו געלונגען צו "פאָרווערדען"? פשששששש...... די קענסט שוין גרעדזשויעטן פון היי סקול! ביסט ריזיג גרויס! די פּאַקסט איין בּיל געיטס, צושמיסענס איינער דו קטן, מיטן סעלפאן!
עפן א ביזנעס פון "פאָרווערדען טעקסט מעסעדזשעס" אקעי האסט עס געפארווערד, אין יעצט?

איז אזוי: איך באקום פון מיין חבר וואס איך האב אלס אנגעקוקט פאר גאנץ א נארמאלער מענטש, אמת ער פלעגט קענען א שמייכל טאן אויב האט איינער געניסט אביסל פאָני אין שול ביי שטילע שמו"ע, אבער נאך אלס ער איז עכט א נארמאלער מענטש, עטליסט אף די פוירסט לוק.

אין יעצט ליידער איז ער געשלאגן אינעם טעקסט מעסדזשעס שיקעריי, נִישנאָר דעס, ער קאלט מיר תיכף נאכן שיקן די "טעקסט מעסעדזש", אויב האב איך חלילה נישט ריספאנדעט אין די צווי מינוט מיטן אויסגעדראשענעם ענטפער: “GOOD” Or “LOL” ער קאלט! הנה דער מעסעדזש פארוועדער קאלט. וואס וויל ער?

ער וויל וויסן צו איך האב געכאפט די דזשאוק פונעם "טעקסט", ביסטו פאאאאַרררררררררררררריקט? נעעעעבעעעעעך! הייסט דאס אויסער דעם וואס די ביסט תמימות'דיג פון תמימות לאנד זייט תמימות האט זיך געגרינדעט, האסטע נאך די העזה צו צוריק גיין צום אלטמאדישן וועג, פון קאלען? וואאאאאאס? קאלען? מ'שיקט טעקסט!

פאר א סיבה האט מען געגרינדעט "טעקסט מעסעדזשס" אז איך זאל נישט ברויכן ציען לאנגע פאון קאלס מיט אזעלכע מענטשען ווי דו. דו מעסעדזש שיקער/פארווערדער!
וואאאאאאסססס? ביסטו נארמאל? די וועפערישער-תמימות-מעסעדזש-פארווערדער!

די קאלסט מיר? צו איך האב געכאפט די דזשאוק? אר יו סיריעס אינדזשערט? עס גייט מיר נישט אריין אין קאפ!
נעעבעעעעעך ווער געזונט! די מעסעדזש שיכור/שיקער!

דער "מעסעדזש-אנגעפאָרוועטער" - בחור'ל