Monday, July 28, 2008

אַנדרלמִוסיא ! ~ נאכ'ן גוי'טע קלִינִינג ~

מאָטכע.

יא?....

וואס זיכסטו דארט?? ........

גארנישט, ס'גוט....

וואס ביסטו אזוי נערוועז??

איך בין נערוועז?? אבי גערעדט, איך בין נישט נערוועז !

איך זוך סכך הכל מיין סליפערס פאָר די לאָנגעסט עווער...

נו וואס איז ? איז עס נישט אויפ'ן פלאץ?.... הא?... מאָטכע.. הא???

.....פ-ר-ע-ג שוין נישט אזוי פיל קשיות, ךךאךךך ווי איז מיין סליפער'ס... ווי ליגט דאס? נא!!

וואס גייט דא פאר?? שוין געענדיגט מיט די חנוכה געגרעבעכט'ס, מען האט מיר שוין באהאלטן די פידזשאַמעס פאָריגע וואך, און דערנאך האב איכעֶס, צוריק באקומען איינגֶערעפּט, ביי די חנוכה גרעבעג.

נו ס'שוין ווייטער דא? יעצט קומט א וועכענטליכער גרעבעג? מען גייט מיר דא באהאלן מיינע זאכן ?

נננננננננווווווו....... ווי אזוי שוין די סליפער'ס.... ביזטאַ מבין! איך מוז עס האבן....

אהההה איין מינוט, וואס איז היינט?.......
אהההההה......... היינט איז נישט מיטוואך??
יא יא זיכער, עס איז מיטוואך היינט, שוין דא האסטע דעם ענטפער...

אהה די "קלינינג-לעדי-גויטע" איז היינט דא געווען.
אאאאאיך כאפ שוין, זי האט מיר ווייטער אריינגעשמיסן ס'פאפאָטש אונטערן בעט, די אנטסעמיטס'ע וואס זי איז, זי מאכט דאס און נאו טיים... א שמאַס אריין, און דָ'סִיזעֶס.... "וליהוי ה'פאפאטשט לעפרא דארעא"....

יעדער וואך דער זעלבער געים, מען צאלט שווערע געלטער פאר א "גויטע", אלעס זיי זאלן מיר אריינשטופן די פאפאטש אונטערן בעט, ערגעץ ווייט ווייט, נאר דארט ווי די שטויב קומט אן. אז נאך פאר איך הייב אן טראכטן, פון מיר אריינבייגן ס'אהין ארויסנעמען, נעם איך מיך הוסן, און סניסען, ווייל די "דאָסט און די שטויב" זענען זיך שיין מכבד מיט מיין נאז... און זיי נעמען זיך צוזאם און טאנצן א לידל פאר מיין פלאַפּ... און דערווייל קען איך סניסען... און מיין פאפאטשט איז נאך אלס ווייט ווייט אוועק, אלעס פון די "גויטע'ס" שטרענגע ווערק.
מיר איז איבער גענוג, אז די קליינווארג טרייבן דאס אריין ערגעץ ווי, און "טוי-באקס" אריין. און מען קען עס פארגעסן פון דאס האבן, ביז מען גייט די נעקסטע מאל שפילן און אויסגיסן די טויס-לעגאו'ס, און מען וועט זיך אריינזעצן אינעם "טוי-באקס", און ס'וועט זיין אן איבריגער ארטיקל אינעם "טוי-באקס", וועלן זיי דאס אוועק שטעלן.. און צוריק געבן די אבידה.


עעעעענננדללללליךךךך. איך שטעל מיך אויף, איך כאָשוין די סליפער'ס... יעצט וויל איך גיין נעמען מיין ווייער'ס, די ריטשארדזשער'ס, פאר מיין טעלעפאן ,און מיין "בלאָ-טאָט".
יא. יא. קענסט זיך עס נעמען זוכן, סך הכל וועט די לעצטע פלאץ זיין ערגעץ גוט פארקניפט אלע ווייערס, בכוונה פארדרייט איינס און צווייטן, ערגעץ און א לעדל וואס מען עפענט קיינמאל נישט, נאר ווען די קינדער שפילן שבת נאכמיטאג "הייס-און-קאלט"...

די פוילשע דרעקעס! !

זע קומען צו גיין פון ס'ווייטן פוילין, און ווער ווייסט אלס פון ווי, און זיי שטעלן זיך אהער ווי "באַר בִי קיו" חברה, בעסערע מענטשען, זענען זע מיר...

גארנישט זענען זיי נישט ווערט, זיי שווערן זיך, ביי זייער ברוינעם אפגעריבענעם קויט, אז זיי האבן ריזיגע נכסים ביים בארטן און פוילין... נאאא, זיי האלטן אויף אן האָטעל און די גרויסע שטאט וואַרשא, און זיי טויגן צו אלעמען... און אפילן צו וואשן, און נייען, און צוזאם לייגן וועש.

נו אויב אזוי זאג די בני בית, אההה אז די קענסט יא.. נו גוט, העמר איר געבן צו אויפציען בעט געוואנט, שוין! ויאיצו... מגייט אויפציען ס'בעט געוואנט, פארשטייט זיך דאז ליילעך אריין צו ארויף לייגן נעמט א שטונדע צוויי, ווייל די "גולם פון אתה-יצרת" האט נישט די אייגענע דעת, מלייגט ארויף איין זייט ליילעך, און אפפפפסס, עס פאָרט תיכף אראפ, ס'אנדערע זייט, און אזוי אודך, זיי הייבט אן מיט אירע "הייסע שעפשע קללות"
"דאָבזשֶע נִיברַאצֶע... לעֶמנאַשדֶע..." (אין חדר האט מען געוואוסט אז זיי שעלטן יעצט די אידן...) נאך א סצענע און נאך א סצענע, עס שפילט זיך איבער די זעלבע זאך נאכאמאל און נאכאמאל.

רחמנעעע ליצלן... איז זי משוגע?
נאאא משוגע איז דער וואס האט זיך איינגערעדט אז זי קען עס טוען....

דער ערילית'טע וועט ח"ו נישט בעטן, אביסעלע הילף, ווייל נאך אלעם האט זי זיך אונטער גענומען, ווייל זי האט דאך, אינגרידיענט'ס.. כמיין עקספיריענס... וויאזוי צו לייגן בעט געוואנט, (אפשר און פוילין האט מען אזוי געלייגט..)
און ווייטער דער יודענע אונזער, וויל אוודאי נישט געבן הילף, ווייל עס איז דאך א בפירוש'ע דאורייתא, "לא תלך רחל" רחל טאר נישט גיין, ווי טאר זי נישט גיין?? העלפן, די גויטע!, נו אוודאי, גייט זי נישט!

און ענדליך ווערט די "גויטע" געענדיגט מיט ס'בעט געוואנט....
נו נו, איך קום אהיים, און ווי יעדער פארשטייט, איז דאך דער גאנצער ציל, אז מען גייט זיך אויסרוען אויף די בעט געוואנט, און קענען אנגיין מיטן סדר היום, קום איך אן אויסגעהארגעט, נאך א שווערן טאג אין קרעטשמע..., און איך טרעף מיך ענדליך מיט מיינע פריש געלייגטע בעט געוואנט.

שכח! .......

איך זעה שוין פונקטליך וואס דא גייט פאָר, היינט איז די גויטע דא געווען, איך קען זען זעהן אויף די זיפּפֶּער, איז אויף די פארקערטע וועג, ווען איך זאלעס ווען האבן געמאכט אזוי, וואלט איך באקומען אזא פסק... און דא די אנטיסימיט (אנטיסעמיט'ס עקרה...) האט זיכער געמאכט אז די זיפפער איז אויף ארויף און גארנישט... גארנישט פאסירט.

איך האב קיינמאל נישט געוואסוט די סיבה פארוואס די זיפפער ברויך זיין אזוי אויף ארויף...

שוין די נאכט בינעֶך געוואר געווארן... איך האב געכאפט אזא מין "טשִיל"... מיינע נעגל פון די פיס איז מיר געבליבן איינגעשטעקט און די זיפפער, הוי באשעפער זיסער, ווען איך רעד נאר דערפון קומט מיר ארויף ס'טשיל....

ד'רערד זאל זי גיין! ! ! צוריק קיין פוילין, אבער און דער ערד. אריין!


נא שוין, די נאכט איז ב"ה דורך מיט אביסעלע מער "טשילס" ווי געראכטן....
עס איז שוין אינדערפרי, איך טו מיך אן, און א מינוט בינעך שוין און ס'כסא איך גיי בראָשן די ציין....

יא יא. דאס איז א גוטער איינפאל, אפשר האב איך געוואלט בראשן די ציין...

נישטא קיין טאָט בראָש... (הוי לאכט זיך די גויטע אונטער יעצט.... אויב איזע שוין אויף די צייט...) זי האט מיר גוט צוגעפאכעט פאר היינט. (און דא טראכט זי זיכער אז גייט עס טוען פאר נאך אפאר יודישע קינדער. עפ"למחשבתה)

נישטא קיין זכר פון קיין טאָט בראָש, עס גייט אויף איר קרעדיט, א מין רשענ'תע דאס, וואס וויל זי פון מיין ברעֶשל??
איך קען סך הכל גיין, ברענגן שמעק הונט, און זיי זאלן נעמען א טעֶסט, פון ס'גערוך, פון מיין מויל, און אזוי נאכגיין די גערוך פונעם בערשטל... דאס איז די איינציגסטער אַפּשעֶן, וואס

איך זעה דא... אויסער שיקן ס'קליינעם און איינהאנדלן א בערשטל, אבער וואס טו איך יעצט?? ווי איז דאס??.. געוואלד..

שששששויןןןן... איך האבעס געטראפן....!!! ווי ??
אינעם לעוואָר מיט די שמוציגע בליטש וואסער, זי האט מיר דאס גענוצט פאר א בערשטל, צו וואשן די פלארס... פאאךךךך....


אזוי זעהן מיר אויס, ווי די גויטע לייגט צו א האנט ווערט די זאך פארשוואונדען, אדער פארלוירן, אדער סתם צובראכן....
דאס איז ממש הארצרייסענד וויאזי ע סשפילט זיך איבער און איבער, ביי אלע יודישע שטובער טאג איין טאג אויס.
לאמיר אלע ארויסגיין, מיט וואוטס אקעגן די "פוילשע גויטע באַבעס", וואס קומען אונז אטאקירן אינדערהיים.
ד'רהארגעט זאלן זע ווערן!!
און מיר וועלן ארויסגיין מיט וויינגער חובות, פארוואס דארף איך געבן מיין אפגעשפארטע געלטער פאר די רשעות'דיגע גויטע'ס!?

געענדיגט !! דא איז מען פארטיג מיט זיי !!

No comments: