ווען עס רעגנט? זאאאאאגט'ס אלע מיט.... גגגגיסט! זאגט די וועלט. נישט אזוי. ווער זאגט? ס'עפעס? אקעי זאל יא גיסן, 'א גאנץ געפעטש' כמיין שעפט, ניין נישט שפעט, שפעט צו וואס? אפפפס סארי.
וואס גיסט? עס שעפערט! עס מבול'ט פלאַפ'ס ווי קאצקעלעך וואסער, ווי מבול'ט דען? אין אזא טאג ווי היינט? להוי ידוע עס מבולט יא, זיכער מיט אן אומפעט איינס נאָכעס אנדערע.
לאמיר אייך מיטיילן א שמיר פון ברעג, א טינצי פון א קליינער פיצי משל. ביים אנהייב פון א צושמיסענעם אנגעפלאנדזשערטען טאג.
די מעשה גייט באמת צוריק פון נעכטן נאכט ווען איך האב מיר געלייגט שלאפן. אין ממש ביים גלעקל פון איינשלאפן ווען איך בין געווען שלאפלאזער פון שלאפלאזעכט'ס, האב איך געכאפט אזא טרייסל-טשיל. כאגעהעריג געמיינט אז איך גליטש אראפ פון בעט, איינער ווייסט וואס איך רעד? ממיינט אז מ'טראסקעט שיער נישט... אפפפססס, איינער ווייסט? איז נישט.
נננננו. זאל שוין די העליקאפטער דורכפארן איינמאל פאר אלעמאל. יעצט ביניך נאך אויף, באלד וועסטו מיר שוין האבן אויפגעוועקט ווען די גייסט דורך קראכן/פארן.
לכבוד דעם ביניך אויפגעשטאנען אינימטן נאכט געציילטע מאל. צו פיקס'ן מיין שיפע קאפל, וואס קען זיין וועג אראפ אליין, ער איז שוין געווען ביים שוועל פונעם ספרינג באקס. 'באָט איי ריקאָווערד איט, עט די ענד'. איך האב עס! דער קאפל איז מסודר. אבער שלאפן? עעעעעהה.
שששששוין עס איז צופרי. והא ראי' די רויב פויגל האבן שוין גערויבט מיין שלאף. אט אט גיי איך שוין ארויס פונדערהיים איך שפאציר אזוי געמוטליך מיין שאַל איז באַטראסקעט געווארן אויף הונטערוויילעכטס אויפן רוקן ארויף, היינט גראדע איז די ווינטל אויף מיין זייט, ער איז נישט און די גוסטע פון פארטרייבן מיין הוטל. אזוי וואקענדיג נישט כאפענדיג אז דער הענטעלע ווייזער'ל ביים עק גאס איז שוין צוזיך געקומען פון נישט קענעדיג אפמאכן וואס ער וויל, יא ער וויל שוין יא, וואס וויל ער? אהה ער וויל 'דאונט וואלק', גיי נישט מושי... וואַטש... שרייט מיסיס פערל'טע.. די נערוועזעסטע פרוי פון די גאס, שטייט אויף פרי אין קערט איבער א שטאָט, קראָס נישט... די באס קומט שוין....
אבער אפשר קען איך נאך מאכן די לייט, ההההאָפפפפס אזוי קלאצענדיג דער קליינער ראָסטיגער 'טו דאָר פאָנטיאַק 96' מיטן גרויסן 'טינעידזשער' געט א צי ארויף אויף 50 מ.פ.ש. און דא איז מיין 'הוטל' שיעור מיטגעגאנגען מיטן ווינט. נ'גוט וועליך טשעפן מיטן 'דאונט וואלק' "סאָמ-וועיר עלס אין די פיוטויר" העלעך דא וואַרטן, אההה דער ווינטל איז גאר פיין, היינט א שיינער וועטער גראדע..
בין איך געבליבן צובלאזן ביים קארנער פון א ווילדער אימיגראנט מיטן אויסגעברענטן מאטאר, נאכן שטיין געציילטע סקונדעס האב איך גענומען די גאָטס צו קראסן אפילו עס איז נאך 'דאונט וואָלק', יעפ איך וואָק ווייטער געמוטליך, איך טראכט צו מיר ווייטער וויפיל וואַסער איך גיי היינט אריינלאזן און מיין 'קאווע'. העעעעי ביי די וועי וויפיל מענטשען פיטן אריין און א 'סיטי באס'? ווייל איך האב יעצט געזעהן פונקט א 'סיטי באָס' דורכפארן.
קראָסענדיג האב איך בער'טעות אריינגעוואקט אין די געגענט פונעם 'פויגל זאון'
איינער ווייסט וואו דאס איז?
ריכטיג! אויף די מקום וואס איז "נאו טרעֶספּעֶסינג ביטווין מאָרנינג טִיל איוועֶנינג" 'מאנדעי טו טוירסדעי - איסטערן סטענדעראד טיים' האבן זיך די פויגל באנדע בליץ שנעל אפגעשמועסט אין זייער שפראך, כ'ווייס נישט פונקטליך וואס. שפעטער ביניך איך שוין געוואויר געווארן וואס, און באָאאאאמס איינע פון די חברה-ציל-שיסער, פון די פייגל קאמפעני, האט אראפ געקניידעלט אויף מיר זיין 'פעקידזש אויסגעבראָקטע שלשול' זיין נעכטיגע לעקעך וואס ער האט אויפגעגעסן און איינעמס 'בעק יאַרד' אדער ערגעצוואו.
פאאאך.... זיך אזוי זיס אויסגעצויגן ווי א 'שפיגל איי' איבער מיין 'באָלי הוט', די ווארעמער שלשול פאָרציע, עס האט מיר אויפגעטרייסעלט פון מיינע זיסע מחשבה'לעך. נישטא מער קיין קאווע היינט. יעצט איז מיר דער 'הוטל' צוריק ווי אמאל מיטן קוועטש אויף אריין. שוין וואָזאלעֶך טאָן? אים איז געווארן גרינגער נאך אלעם. נישט אזוי?
עס איז געווען בבחינת "ולא נודא כי באו השלשול', געבליבן און די לעכל פון די הוט. דאס מיינט אז מען וואקט אריבער זייערע גרעניצן.....
נאך אזא טראגעדיע ווער וויל נאך הערן ווייטער וואס די סוף איז געווען...?
ופני באָכעֶר...... חָפפפפפפפפוּ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment